KENZO^{26 Ətir tapıldı}

O 1939-cu il 27 fevral tarixində Xioqo əyalətinin Ximeyi qədim qalasının yaxınlığında anadan olub. Kenzo ailənin axırıncı beşinci övladı idi. Atası çay evinin sahibi idi. Hələ məktəbdə oxuyarkən Sunflower jurnalında gördüyü modellərə o dərəcədə heyran olmuşdu ki, onları yamsılamağa belə cəhd göstərirdi. Məktəbi bitirdikdən sonra o təhsilini universitetdə davam etdirmək istəmədi və valideynlərindən bacısının getdiyi model evinə onun da getməyinə icazə vermələrini xahis etdi. Lakin valideynləri etiraz etdilər və o Kobe Gaibo universitetində ingilis ədəbiyyatını öyrənməyə başladı. Lakin o dözmədi. Birinci yarım ili oxuduqdan sonra o təhsilini dayandırır və Tokio şəhərinə gedir. Təhsil haqqını ödmək üçün rəngsaz yanında aylıq 7 dollara köməkçi kimi işləyirdi və yaponiyanın qədim Bunka Gakuen model məktəbinə qəbul olunan birinci gənc oldu. (ona qədər məktəbə ancaq qızlar qəbul olunurdu). “Əgər mən indi başlasaydım Tokioda qalardım” deyə Kenzo etiraf edir.

Kenzo brendinin tarixçəsi

Əvvəlcə o, həqiqətəndə “Sanai” univermaqlar şəbəkəsində modelyer və paytaxt moda jurnalında maneken kimi çalışıb. Amma o vaxt onun tək arzusu Parisə getmək idi, xüsusən də müəllimi Koikenin Fransadan yenicə qayıtması, İv- Sen Loranın kolleksiyaları və Paris moda dünyasının hadisələri haqqında danışmasından sonra.
Az vaxt sonra uğur ona güldü- Kenzo yaşadığı evin sökülməsinə görə 350 min iena həcmində kompensasiya aldı. 1 Yanvar 1965-ci ildə o Marselə gəldi və Parisə gedən qatara əyləşdi.O, fransızca danışmırdı, onun nə işi var idi, nə də ki pulu.Ona görə də o, çox vaxt susur,baxır və qulaq asırdı.Paris Kenzo üçün açıq kitab oldu. Dünyanın heç bir küncündə mən özümü Parisdə olduğu qədər yaxşı hiss eləməmişəm,-deyirdi Kenzo. Burda hər bir daş, hər bir bulud, hər yoldan ötən mənə yaradıcılığımda kömək edir. Hərçənd mən qəlbən yaponiyalı qalmışam.
1965- ci ildən Mormartrda otaq götürməklə o, Carden, Dior, Chanel kimi vacib nümayişlərə gəlirdi və hər dəfə depressiyanın daha dərinliyinə düşürdü. "Haute couture"- əlçatmaz məqsəd, paralel kainat, ideal geyimdir və real həyatdan uzaqdır. Kenzo anladı ki, ənənəvi yolla getsə heç bir şey əldə etməyəcək. Əzəmətli adlarla bərabər olmaq üçün 10 illərlə vaxt lazımdır. Həddən artıq doydurulmuş Parisin hələ dadmadığı nə isə yeni bir şey lazım idi.
Şükürlər olsun ki, çox gözləmək lazım olmadı. Kenzonun etiraf etdiyinə görə, Kurrejin birinci kolleksiyasını görəndə sanki gözləri açıldı. Adi insanların əli çata biləcəyi yeni "Haute Couture" standartı meydana çıxdı. Kenzo bir nəfəsə 30 modelin geyimini hazırlayır, hansı ki, bunlardan 5- ni gülünc məbləğə (5 dollara) Lui Feronun həyat yoldaşı alır. Bir neçə böyük mağaza üçün sifarişi yerinə yetirərkən Kenzo avropa parça və rəngləri ilə işləməyi öyrənirdi. O, öz işindən arzuladığı və əldə etdiyi hər şeyi hər gün banka qoyurdu.

Gənc modası ona tez uğur gətirdi. Artıq nnun modelləri misilsiz rəng və rəsmlərin qarışımı ilə fərqlənirdi. Şadlıq və tətildən zövq almaq təəssüratı qoyaraq, Dama, zolaq, heyvan və gül rəsimləri ən ağlasığmaz ahəngdə qarışdırılır. Kenzo özü Uzaq Şərq və digər etnik təsirləri Paris dəbdəbəsi ilə uyğunlaşdıraraq, "Haute Couture"-ni dağıdan öz tərzini müəyyən etdi.
Parisə gəlişindən 5 il sonra Kenzo kollecdən kurs yoldaşı Atsuko Kondo ilə birlikdə Böyük Bulvarda o illərdə Parisin ən füsunkar "Jungle Jap" butikini açırlar. Butik "Qızıl üçbucaq"dan və yüksək moda salonlarından uzaqda yerləşirdi.
Və sonra hekayəmizə başladığımız həmin ilk nümayiş oldu. Kenzo Saint Pierre bazarından aldığı yapon yun- pambıq parça və kəsimlərindən istifadə edirdi. Nümayişdən sonra növbəti gün Jungle Jap butiki açıldı.
Kimono şəkilli geyimlər əvvəlcə təəccübləndirir və güldürürdü. Baxmayaraq ki, bundan başqa yaponlardan nə gözləmək olar?
70- lərin əvvəlində Yaponiyada kimono üçün iki əsas istiqamət var idi- sadə və çox ciddi və ya çox parlaq, yapon teatrı Kabuki kimi. Mən ikincini seçdim. Bəziləri bilirdi ki, Kenzo geyşaların nəğməsi və gülüşü musiqisi altında böyüyüb, belə ki, kimano ilə başlamaq onun üçün tamamilə təbii idi. "Hardasa çoxdan mən bacımın kuklası üçün paltar tikdim və iri gözlü Uzaq Qərq qızlarını necə geyindirəcəyimi xəyal etdim."- Kenzo yadına salır. Parisdə özümə aid nə isə tapmağı qərar verdim, mən kimano ilə qərb geyiminin qarışımı haqqında düşündüm: geniş sviterlər, enli üstdən taxılmış çiyinlər, düz xəttlər, enli qollar.
70- ci illərdə dar qollar və çiyinlərlə bədənə oturan geyimlər hakim olan vaxt , bu yenilik idi. "Bədənə boşluq lazım idi,- modelyer dedi.- İstər cismən, istərsə də mənəvi mənada." Miyake, Yamamoto, Kenzo, Kavakubo- bunların hamısı dəbdə həcmli şeyləri tətbiq etməyə başladılar, çünki hansısa yapon genetik olaraq bədəni sıxan və vurğulayan geyimi anlamırdı. Onların öz qəbul etdiklərinə görə yaponlar belə şeylərdə boğulurlar. Həcmli geyim həqiqətən də inqilab idi. Amma, istənilən inqilab kimi bu da tarixi zəminə malik idi. Parıltılı qlamurdan yorulan Avropa bədən cizgilərini vurğulamağı artiq bacarmırdı və istəmirdi. Bədəni ümumi baxışdan gizlətmək istəyirdi.

Kenzo brendinin ətirləri onlayn butik Larose.az - da

Kenzonun üslubu dərhal "Yeni dekonstruktivizim" adlandırıldı, Couture Destructuree və bu axın (cərəyan) digərləri kimi deyildi, yeni nəslin əhval- ruhiyyəsinə uyğun idi, kim ki Kenzonun 60- 70 - ci qızıl on illiklərinin Paris gənclərinin ruhunu mənimsəmişdi. İldə 5 kolleksiya təşkil etməklə o, knopkadan, zamokdan və düymələrdən, dar biçim və kəsimlərdən uzaqlaşmağa çalışırdı. Düz, sərbəst, açıq biçim, rəngli ahəng və ritmlər qeyri- adi Avropa gözündə artıq idi. Onun kolleksiyası rənglər və müxtəlif çeşidli güllər ilə dolu idi. Təbiətcə olduqca az danışan və həmçinin fransızca pis danışan insan üçün güllər həmişə həyata və azadlığa sevgi ifadə edən xüsusi vasitə kimi qalmışdır. Həmçinin güllərə sitayiş etmək, şübhəsiz ki, Kenzoya nəzərə çarpan təsir göstərən hippilərin hərəkəti üçün çox şey demək idi. Bəli, nəhayət, çiçəklənən sakura ölkəsindən çıxmaq üçün yeni butikin divarına böyük qızılgül rəsmi çəkmək məgər təbii deyilmi?
Viktuar meydanındakı bu butik tezliklə Parisdə ən dəbli yerə çevrildi. Dünya dəb ilə əlaqəli hər şeydən ağlını itirəndə, ən cəsarətli xəyallarını ifadə edəndə, 70- ci illəri 80- ci illər izləyirdi. Kenzo əfsanəvi şouda geyim nümayişi keçirən ilk modelyerlərdən biri idi: "Şənlik mənim xoşuma gəlir, Paris isə o illərdə onun sərəncamında idi".
1981- ci ildə Kenzo kətan sərir və Viktuar meydanını qızıl tozu ilə örtür, 1 il sonra qədim Bordo qalası ətrafında dəbdəbəli çadırlar qurur, bir müddət sonra on minlərlə gül dibçəkləri ilə məşhur Pont- Nef körpüsünü bəzəyir. Birja binası, Dorse muzeyi, sirk, Trokadero meydanı- Parisin bütün məşhur yerlərində nümayişlər təşkil edirdi.
1983- cü ildə o kişi dəb xəttini açdı. Kişi geyimlərində qadın geyimlərində olduğu kimi müxtəlif rəngli və müxtəlif rəsmlərlə parçalar birləşirdi, məsələn zolaqlı şalvar və güllü zərif pencək. 1988- ci ildə Kenzo özünün ilk ətirini satışa buraxdı.
"Ekzotika- bu mən özüməm"- bir dəfə Kenzo yazmışdı. Böyük səyahətçi dünyanın hər bir ölkəsində susur, qulaq asır, baxır və ən mühüm mahiyyəti görür. O, "folklor" sözündən çəkinir: "Bütün dünyadan olan xalq geyimlərinin bir çox oxşarlıqları vardır. Onları olduqca asan uyğunlaşdırmaq olur".
Mao alt geyimləri, Kartin Velaskesdən olan körpə geyimləri, Vyetnamdan olan şalvarlı paltarlar, kral qvardiyası uniformaları, dəbdəli çex ətəkləri- bunlar hamısı "zəngin hippilər"in tərzi adlandırılan üslubun ayrılmaz hissəsi oldu, hansı ki, minimalizmin və "yeni klassiklərin" hücumlarına müvəffəqiyyətlə dözürdü. Qışda- boz, yazda- göy, gecə- krujiva, ayaqqabı rəngində çanta, kostyumda 3-dən çox olmayan rəng- bu qayda- qanunlar hara yoxa çıxdı? Kenzo Takaddan soruşun. Və o cavab verəcək: "Ağaclar yaşıldır, bütün ağaclar yaşıldır, biz o qədər yaşıl ağaclar görmüşük, unutmuşuq ki: ağaclar çəhrayı da olur, amma əgər bütün ağaclar çəhrayı olsaydı, onda mən sizə yaşıl ağac göstərərdim".
O, ənənəvi duvağı böyük gül şlyapası ilə əvəz edərək gəlini çəhrayı rəngdə geyindirdi. Həqiqətən də zövqlülük simvolu olan çəhrayı bakirəlik rəmzi olan ağın layiqli əvəzçisi deyildimi? Kenzonun qadını heç vaxt "hədsiz" geyinmirdi: əgər nə isə onun xoşuna gəlirdisə o, öz simpatiysanı qətiyyən biruzə vermirdi. O, təəssürat yaratmağa can atmamaq və provakasiya yaratmamaqla dəb ilə oynayırdı. O, qlobal dərəcələri düşünmürdü, böyük evin bir hissəsi olan öz balaca evciyində yaşayırdı.
90- ların əvvəlində rəqabət xüsusilə amansız oldu, hətta baxmayaraq ki, Kenzo kəskin moda cərəyanı sahəsində nə qalmaqallara, nə qeyri- adi nümayişlərə, nə də kinayələrə qarışmırdı. "Sən özünə çox da yaxın olmayan fikirlərə reaksiya verməyə məcbur qalanda- bu azadlıqdan məhrum edir. Moda- təqvimdir, cədvəli həmişə dəqiq təqib etmək lazımdır", sənətkar qeyd edirdi. Onun üçün əsas özünə inamı saxlamaq idi.
O, təbiəti mütləq və həyatın sadə nəşəsini təsdiq edən xüsusi fəlsəfi cərəyan- "nomadizm" icad etdi. O, kişi və qadınlar üçün, uşaqlar və yeniyetmələr üçün, zəngin və orta təbəqəli insanlar üçün paltar tikirdi.
1993- cü ildə inkişaf etməkdə olan Kenzo firmasını fransız moda evlərinin əksəriyyətinə sahib olan LVMH qrupu aldı. İlk dəfə Kenzo, biznesi düşünmədən sadəcə yaradıclıqla məşğul olmaq üçün israfçılıq edə bilirdi. Kenzo evi- onun yaradıcısına ildə təxminən 200 milyon dollar gətirən böyük imperiya idi. Burada, Parisin düz qəlbində, Bastiliya meydanının yaxınlğında , o son dərəcə dəqiqliklə Yaponiyanın kiçik hissəsini yaratdı- çaylı evciklər, qızıl balıqları olan kiçik göllər və bağçala. Kenzo öz evində bütün dünyanın suvenirlərini toplamışdı: Kenzonun zodiak bürcü- balıq şəkilli dəbdəbəli yapon pərdəsi, afrika heykelləri. Qədim hind sarayının qapısı divarda şəkil kimi asılmışdı. Evdə yüzlərlə fil var idi- ağacdan, tuncdan, farfordan olan; xalçalar və qədimi qravyuralar üzərində, axı dizayner öz talismanını belə fildən düzəltmişdi. Bunların heç biri yalnış qeyd deyil, hər şey əsl yapon evinə yaraşan tək qüsursuz idi.
1998- cu ilin yazında Kenzo Takada amerika sülh mükafatı ilə təltif olundu- Time for Peace Award- "Ən müxtəlif mədəniyyət və ənənə izlərini özündə mənimsəyən Kosmopolit karyerasına və üslubuna görə". İlk dəfə belə bir mükafat modelyerə verilirdi. Kenzo sakura çiçəyi naxışlı Mira geyimini- özünün ilk haute coure geyimi, Fransua Lesaj atelyesində kütlə qarşısına çıxardı.
1999- cu ilin oktyabrında isə Parisdə Kenzo nəticəni yekunlaşdırdı: o sonuncu pret-a-porter yaz- yay 2000 kolleksiyasını nümayiş etdirdi, sonra isə təsirli otuz illik yaradıcılığını yekunlaşdırdı. Bunun üzərinə dizayner öz evini tərk edir. Onun iddia etdiyinə görə, bunlar əsla qəfildən deyil və əlbəttə ki, birdəfəlik də deyildi. Sənətkar öz varislərini təyin etdi- bu 38 yaşlı fransız Jil Roze, hansı ki, Kenzo evində qadın geyimləri ilə məşğul idi və onun həmyaşıdı, kişi geyimlərinə cavabdeh olan daniyalı Roy Kreyberq idi. "Onlar marka ruhunu dərindən başa düşürdülər. Mən istəyirəm ki, bu üsluba hörmət etmək üçün onlar yeni nə isə əlavə etsinlər və bu tərz tədricən inkişaf etsin."

Kenzo brendinin parfümləri

Gələcək Kenzo dəbi ziddiyyətli görünürdü: "Şübhəsiz ki, yeni parçalar meydana çıxacaq, hamısı da texniki və süni. Amma insanlar daha çox xalis və təbii istəyəcəklər. Lakin bu daha az əlverişli olacaq. "
Öz gedişi haqqında Kenzo dedi: "Mən dəyərin yenidən qiymətləndirilməsi üçün, dincəlmək və güc toplamaq üçün 1 il- il yarım götürmək istəyirəm- mənim buna çox ehtiyacım var. Çoxlu səyahət etmək istəyirəm- sadəcə həzz almaq üçün, əvvəllər vaxtımın çatmadığı hər şeyə özümü həsr etmək istəyirəm. Hər şeyi bilməyə çalışan olmaq və ancaq xoşladığın şeyləri etmək lazımdır, hətta bu sənə pul gətirməsə belə. Çoxlu çalışmaq və özünə daha çox bayramlar təşkil etmək lazımdır. Mavi səma, qızıl qum və qaynar günəş olan yerə getmək gərəkdir. Və sonra geri qayıdıb hər şeyi yenidən başlamaq lazımdır."
Və Kenzo Takada geri döndü. 3 illik istirahətdən sonra 2002- ci ilin yazında LVMH-nin keçmiş sahibkarı ilə müqavilə bağladı. Sazişin şərtləri ilə razılaşan LVMH Yum-a (Kenzoya məxsus marka) külli miqdarda investisiya qoydu, eləcə də interyer əşyalar istehsal edən xəttin inkişafına kömək etdi. Ancaq bu dəfə dizayner öz işini geyim dizayneri kimi yenidən başlamağı planlaşdırmırdı. "LVMH və Kenzo paltar dizaynı üzərində yenidən birlikdə işləməyi və ya yeni Moda evi yaratmağı planlaşdırmırdı",- modelyerin mətbuat işçisi dedi. Kenzonun hələ 75 yaşı var və onun üçün hər şey hələ qabaqdadır.